Kardiolog - czym się zajmuje? Jak przygotować się do wizyty u kardiologa?

Kardiolog to specjalista zajmujący się chorobami serca i układu krążenia, do którego skierować nas może lekarz rodzinny. Pierwsza wizyta u kardiologa najczęściej jest początkiem dłuższej współpracy – by lekarz kardiolog i zaproponowane przez niego metody leczenia mogły nam pomóc, zwykle powinniśmy pozostać pod jego stałą kontrolą. Czym dokładnie zajmuje się kardiolog i jakie choroby leczy? Jak wygląda wizyta u kardiologa i jak należy się do niej przygotować?

Kardiolog – czym się zajmuje?

Kardiolog to specjalista, który zajmuje się rozpoznawaniem i leczeniem chorób oraz wad serca (zarówno wrodzonych, jak i nabytych), a także układu krążenia. Z uwagi na fakt, że problemy z funkcjonowaniem układu sercowo-naczyniowego i wynikające z nich schorzenia stanowią dzisiaj najczęstszą przyczynę zgonów w krajach wysoko rozwiniętych, w ostatnich dekadach kardiologia znacznie zyskała na znaczeniu. Do najważniejszych podspecjalności kardiologii zaliczają się:

1. kardiologia nieinwazyjna - skupia się na diagnostyce i leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego z użyciem metod, które nie ingerują w struktury organizmu, np. EKG, scyntygrafia czy echokardiografia (echo serca);
2. kardiologia inwazyjna lub interwencyjna – umożliwia leczenie chorób serca metodami niechirugicznymi, bez otwierania klatki piersiowej, zwykle z wykorzystaniem dwóch metod bazujących na cewniku naczyniowym: cewnikowania serca oraz  koronografii (angiokardiografii);
3. kardiochirurgia – zajmuje się leczeniem chorób serca, które wymagają ingerencji operacyjnej, przeprowadzając zabiegi i operacje, takie jak wstawianie i wymianę zastawek i rozruszników serca, wszczepianie by-passów czy przeszczepy serca.

Najważniejsze zadania, z jakimi mierzy się w swojej pracy lekarz kardiolog, to przede wszystkim:

1. diagnoza nabytych i wrodzonych chorób serca, aorty oraz mniejszych naczyń krwionośnych;
2. dobieranie właściwych sposobów leczenia i monitorowanie pacjentów, którzy zmagają się z dolegliwościami kardiologicznymi;
3. przeprowadzanie badań z zakresu kardiologii inwazyjnej i nieinwazyjnej;
4. w stanach zagrożenia życia pacjenta – podstawowa intensywna opieka medyczna.

Kardiolog – jakie choroby leczy?

Katalog schorzeń układu sercowo-naczyniowego jest dzisiaj dosyć pokaźny. Pod opieką lekarza kardiologa pozostają jednak najczęściej osoby, które zmagają się z następującymi chorobami:

1. choroba niedokrwienna serca nazywana inaczej chorobą wieńcową;
2. miażdzyca (arteriosklerioza);
3. nadciśnienie tętnicze
4. zapalenie mięśnia sercowgo i niewydolność serca;
5.  zawał mięśnia sercowego(zwykle jest konsekwencją nieleczonej choroby wieńcowej serca);
6. arytmie, czyli zaburzenia rytmu serca, kiedy serce bije zbyt wolno (bradykardia), zbyt szybko (tachykardia) lub nieregularnie (migotanie przedsionków i komór serca);
7. dławica piersiowa (dusznica bolesna);
8. wady serca , takie jak np. zespół Fallota, niedomykalność lub zwężenie zastawki mitralnej, niedomykalność lub zwężenie zastawki aortalnej.

Wizyta u kardiologa – wskazania

Schorzenia o podłożu kardiologicznym to często poważne problemy, które – pozostawione bez reakcji – mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia i życia. Liczy się więc szybkie działanie: jeśli zaobserwujemy u siebie lub u naszych bliskich niepokojące objawy, nie należy zwlekać ze zgłoszeniem się do specjalisty. Wizyta u kardiologa okazuje się konieczna, jeśli pojawiają się takie symptomy, jak:

1. nawracający ból, pieczenie lub wrażenie ucisku w klatce piersiowej;
2. powtarzające się uczucie uderzenie krwi do głowy;
3. omdlenia i zasłabnięcia;
4. znaczny spadek formy i słaba wydolność fizyczna;
5. duszności (także po wysiłku fizycznym, jeśli ich natężenie wydaje się niepokojące);
6. odczuwalne zmiany w rytmie serca;
7. obrzęki twarzy i kończyn;
8. zadyszka.

Lekarze zwracają jednak uwagę, że w wielu przypadkach pacjenci zgłaszają się na wizytę do kardiologa zbyt późno, gdy dolegliwości są już na tyle zaawansowane, że w dużym stopniu utrudniają im normalne funkcjonowanie.

Pierwszą konsultację kardiologiczną warto profilaktycznie odbyć wcześniej – już w wieku ok. 30 lat – by możliwe było wczesne uchwycenie ewentualnych nieprawidłowości i wdrożenie pewnych zmian w stylu życia, które zapobiegną rozwojowi poważnych chorób. To szczególnie ważne w przypadku osób, które znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia schorzeń kardiologicznych – ze względu na inne choroby współistniejące, predyspozycje genetyczne czy prowadzony tryb życia.

Wizyta u kardiologa – jak się do niej przygotować?

Pierwsza wizyta u kardiologa może wydawać się nieco stresująca, zwłaszcza, że do postawienia prawidłowej diagnozy lekarz kardiolog potrzebuje wielu szczegółowych informacji. Drobiazgowość i dużą liczbę pytań podczas takiego wywiadu lekarskiego należy jednak potraktować jako zaletę – im więcej kardiolog dowie się o naszych objawach, rodzinnej historii chorób czy stylu życia, jaki prowadzimy, tym skuteczniej będzie w stanie zareagować. O co może zapytać kardiolog podczas pierwszej rozmowy i o czym warto powiedzieć nawet, jeśli konkretne pytanie o tę kwestię nie padnie?

1. wszelkie objawy, które wydają nam się niepokojące – zarówno te „sercowe”, jak i pozornie niezwiązane z układem sercowo-naczyniowym (np. spadek nastroju, zmęczenie, częste bóle głowy);
2. przebyte poważne choroby i choroby przewlekłe, z którymi się zmagamy, a także leki, które przyjmujemy – warto zrobić listę preparatów i dawek, w jakich je przyjmujemy, i pokazać ją lekarzowi podczas wizyty;
3. przebyte zabiegi i operacje;
4. historia chorób sercowo-naczyniowych w naszej rodzinie;
5. styl życia, jaki prowadzimy – codzienna dieta, ilość ruchu, życie seksualne, używki i częstotliwość, z jaką po nie sięgamy, ilość stresu i jego najczęstsze przyczyny;
6. znaczne życiowe zmiany, których ostatnio doświadczyliśmy i mogły być przyczyną dużego stresu (np. zmiana pracy, przeprowadzka).Niezwykle ważna podczas wizyty u kardiologa – zarówno pierwszej, jak i każdej kolejnej – jest szczerość. Nie należy niczego ukrywać ani krępować się podczas rozmowy z lekarzem: każdy fakt, nawet ten z naszego punktu widzenia nieistotny, może mieć znaczenie dla właściwej diagnozy, a co za tym idzie – dla prawidłowego doboru metod leczenia.